Na przeczytanie potrzebujesz 8 minut(y).
Wakacje to czas, w którym dość mocno zaburzamy naszą codzienną rutynę. Dużo częściej podróżujemy pociągiem, spędzamy godziny na lotnisku, nocujemy w hotelach i pensjonatach, bywamy w nowych miejscach w kraju i za granicą. Nowe doświadczenia, wrażenia i sytuacje mogą skutecznie osłabiać naszą czujność. Łatwiej nam w tym okresie popełnić błędy mogące wystawić na niebezpieczeństwo:
- nasze pliki (np. dokumenty i zdjęcia znajdujące się na naszym komputerze czy smartfonie),
- nasze dane osobowe,
- nasze pieniądze i oszczędności.
Wiemy jak trudno jest zabezpieczyć siebie i bliskich w sferze elektronicznej. Natłok porad związanych z bezpieczeństwem w sieci może przyprawić niekiedy o zawrót głowy. Dlatego proponujemy metodę małych kroków. Tym wpisem chcielibyśmy rozpocząć serię artykułów “Zadanie na weekend”. Będziemy Wam w łatwy i czytelny sposób przedstawiać metody na poprawę bezpieczeństwa swojego i najbliższych w różnych elektronicznych aspektach codziennego życia internauty. Na pierwszy ogień pójdzie weryfikacja dwuetapowa (2FA) w Gmail. 
Załóżmy, że masz skrzynkę e-mail w serwisie ABC. Używasz jej codziennie, są tam wszystkie Twoje maile. Pewnego dnia okazuje się, że nastąpiło włamanie na serwery ABC - wykradziono loginy i hasła użytkowników. Twoje dane do logowania również wyciekły. Szybko logujesz się na swoje konto przez stronę internetową, aby zmienić hasło, ale nie możesz! Przestępcy zalogowali się wcześniej i już zmienili je na inne. Czujesz strach, bo straciłeś swoje maile, natomiast gorsze jest to, że ktoś inny uzyskał do nich dostęp. Podobna historia może się wydarzyć z Twoim kontem na Facebooku, Twitterze, czy Snapchacie. 
Używasz w swojej bankowości haseł maskowanych? A zastanawiałeś się kiedyś, czy w dzisiejszych czasach ma to sens? W jakich przypadkach podawanie losowo wybranych znaków podczas logowania może pomóc? Czy stosowanie takiego mechanizmu może zaszkodzić bezpieczeństwu?
Jak podaje serwis 
Kiedy w 2006 roku przygotowywałem się do matury ustnej z języka polskiego na podstawie książki “Rok 1984”, nawet do głowy mi nie przyszło jak realny scenariusz kreował George Orwell w swojej antyutopii. To fascynujące, że żyjemy w czasach, w których ludzie dzielą się z wielkimi firmami takimi jak Google czy Facebook informacjami, których nie ujawniają nawet swojemu partnerowi czy lekarzowi.
Zastanawiałeś się kiedyś ile wspólnego z rzeczywistością mają sceny hakowania prezentowane w polskich serialach i filmach? Czy wykorzystywane przez bohaterów narzędzia i aplikacje pokrywają się z tymi, z których w rzeczywistości korzystają hakerzy oraz walczący z nimi specjaliści ds. cyberbezpieczeństwa? Czy producenci filmowi przykładają uwagę do szczegółów, a może dają ponieść się wodzy wyobraźni?
Prywatność użytkownika korzystającego z sieci pojawia się coraz częściej jako przedmiot dyskusji, zarówno na poziomie koleżeńskich rozmów, jak również debat politycznych. Instytucje państwowe czy unijne, świadome powagi sytuacji, starają się zapewnić poufność i bezpieczeństwo danych przez rozmaite regulacje prawne. Zapewne słyszałeś też takie pojęcia jak VPN czy TOR, w kontekście rozwiązań pozwalających na szyfrowanie i ukrywanie naszej komunikacji w internecie.
Jako ojciec 4-latka zaczynam sobie uświadamiać, jak mocno jesteśmy w dzisiejszych czasach zdominowani przez smartfony i tablety. Urządzenia te już dawno przestały służyć jedynie do komunikacji, a coraz częściej zastępują telewizor, czy też komputer. Niestety, obserwuję również, jak szybko są one adaptowane przez dzieci, które widzą w nich centrum rozrywki pozwalające na oglądanie ulubionej bajki w dowolnym czasie, czy też słuchanie wybranej przez siebie muzyki.